maandag 8 maart 2010

L O V E

1 reacties
I have never felt a love, so big as for you♥

zondag 7 maart 2010

Fritz, the German teacher

3 reacties
Once there was a teacher called Fritz. Mostly teachers know when they have to give their lessons, in which classroom they have to teach, and what they have to do when they have to deal with timetable changes. But somethimes, there will be exceptions. Fritz is one of them. A German teacher, ended in Holland, who don't know anything from the methode on our high school. I will tell you a story about last friday:
German is not very loved in our class, and when we heared that we should have a substitute, we all were a little bit happier than we normally are. The first bell rang; 5 minutes left, and we went slowly up. The second bell rang and Fritz had to be in the classroom. Another 5 minutes passed and still no Fritz. 10 minutes later meanwhile half the class had already gone out BUT: THERE WAS FRITZ! Oh hell no, we won't have lessons, but my girlfriends bag was still in the classroom, so we couldn't go out!
Fritz asked or we were waiting on some teacher. 'Ehhh, no,' I answered. 'But what were you doing then inside, during the lessons?' No! I have to invent an excuse! 'We were only here, waiting for a teacher, who can open the classroom, so my friend can get her bag out, and then we go out!' 'Really?' Fritz answered, and I felt i was shy. 'Yes, really.' Fritz opened the door, my girlfriend got her bag, and we and the rest of our class sprinted out! To can enjoy from the first real sunny day of the year!

Maybe you think we were bad children. Maybe we are that too, but we also think now, Fritz is the greatest teacher EVER!

~

Er was eens een leraar genaamd Fritz. Meestal weten leraren wanneer ze les moeten geven, in welk lokaal ze les moeten geven, en wat ze moeten doen als ze moeten onderhandelen met roosterwijzigingen. Maar soms, zijn er uitzonderingen. Fritz is een van hun. Een leraar Duits, gestrand in Nederland, die niks afweet van de methode van onze middelbare school. Ik zal je een verhaal vertellen over afgelopen vrijdag:
Duits is niet een erg geliefd vak in onze klas, en toen we hoorden dat we een invallen zouden hebben, waren we een beetje blijer dan dat we normaal gesproken zouden zijn.
De eerste bel ging; nog 5 minuten, en we liepen langzaam omhoog. De tweede bel ging en Fritz moest eigenlijk al bij het lokaal zijn. Nog eens 5 minuten gingen voorbij, maar nog steeds geen Fritz. 10 minuten later was ondertussen de halve klas al naar buiten gegaan MAAR: DAAR WAS FRITZ! Oh nee, we wilden echt geen les meer, maar mijn vriendin haar tas lag nog in het lokaal, dus we konden niet naar buiten!
Fritz vroeg of we soms aan het wachten waren op een leraar. 'Ehhh, nee,' antwoordde ik. 'Maar wat doen jullie dan binnen, tijdens de les?' Nee! Ik moest een smoes bedenken! 'We waren hier alleen, aan het wachten op een leraar, die het lokaal open kan maken, zodat mijn vriendin haar tas kan pakken. Daarna gaan we naar buiten! 'Echt waar?' Antwoordde Fritz, en ik begon me al te schamen. 'Ja, echtwaar.' Fritz opende het lokaal, mijn vriendin had haar tas, en wij en de rest van onze klas sprintten naar buiten! Om te genieten van de eerste zonnige dag van het jaar!

Misschien denk je dat we slechte kinderen zijn. Misschien zijn we dat ook, maar we denken nu ook dat Fritz de geweldigste leraar OOIT is!

Parents

1 reacties
Everyone have them, parents.
Parents are strange. They always tell you what to do. Clean your room, get the paper out of the mailbox, do the dishes, do your homework etc. It never ends. Always you have to do something. But what do they do if you're in your room wrestling with your math-excercices? They're watching TV or reading a book! So, they may command you but when they do that they have permission to read and watch TV? That's not fair.
The worst part is, when you finally do something were they asked for, they tell you that it's not good enough. It's never good with parents. Always you have to do better.
As a parent, I think, you have to help your child. With homework or something. But when you ask them it is: "Go ask your brother/sister!" or "Pfff, do I have to do this?" They're just lazy.

But wait, we also have to see their world if they are working. Thousand papers they have to sign, hunderds of e-mails they have to answer, twenty people they have to speak to in one day, threehunderd people who have to ask each of them ten questions to them.
Pffff..
Well, I think they have a good reason to let us do all those stupid things.
So, the next time your parents are asking you for a favor; put your best (fake) smile on and do what they asked for.

Because, parents, I respect your way of living.

~

Iedereen heeft ze, ouders. Ouders zijn raar, ze zeggen altijd wat je moet doen. Ruim je kamer op, haal de post, doe de afwas, maak je huiswerk etc. Het houdt nooit op. Altijd moet je wel iets doen. Maar wat doen zij als jij zit te worstelen met je wiskunde sommen? Ze kijken TV of lezen een boek! Dus zij mogen ons commanderen en dan zelf een boek gaan lezen of TV kijken? Dat is oneerlijk.
Het ergste is, als je eindelijk iets doet waar ze om gevraagt hebben, dan zeggen ze dat het niet goed is. Het is nooit goed met ouders. Het moet altijd beter.
Als ouder, vind ik, moet je je kind helpen. Met huiswerk of iets anders.
Maar wanneer je dat vraag is het: "Vraag maar aan je broer/zus" of "Pfff, moet dat nou?" Ze zijn gewoon lui.
Maar wacht, we moeten ook naar hun wereld kijken als ze op hun werk zijn. Duizend papieren die ze moeten ondertekenen, honderden e-mails die ze moeten antwoorden, twintig mensen waar ze mee moeten praten in één dag,
driehonderd mensen die elk tien vragen aan je ouders moet stellen. Pfff..
Nou, ik denk dat ze wel een goede reden hebben om ons al die stomme klusjes te laten doen.
Dus, de volgende keer dat je ouders je om iets vragen; zet je beste (neppe) glimlach op en doe waar ze om vragen.

Want, beste ouders, ik heb respect voor jullie levenswijze.